του Κώστα Κούλη, δημοσιευμένο στη "Φωνή της Ναούσης" της 31-05-2008
Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό με αφορμή την αναμενόμενη συνένωση των Δήμων της χώρας με το σχέδιο «Καποδίστριας 2» και την πιθανότητα να ενωθούν οι τρεις Δήμοι της πάλαι ποτέ επαρχίας Ναούσης σε έναν. Πολλοί έχουν εκφράσει τις απόψεις τους με δημοσιεύματα, αλλά γίνεται συζήτηση και στα Δημοτικά Συμβούλια.
Από όσα έχω πληροφορηθεί, οι άρχοντες των Δήμων Ανθεμίων και Ειρηνούπολης δεν επιθυμούν την συγχώνευση με την Νάουσα. Κατηγορούν τους Ναουσαίους για «υπεροπτική» και «περιφρονητική» συμπεριφορά στο παρελθόν, και επικρίνουν τον Δήμο Νάουσας ότι «δεν τους βοήθησε όσο έπρεπε».
Ας δούμε λίγο το βάσιμο των κατηγοριών αυτών, και πρώτα εκείνην σχετικά με την βοήθεια που πρόσφερε ή δεν πρόσφερε η Νάουσα στα χωριά.
Μετρήστε τις επενδύσεις που έκαναν Ναουσαίοι στην γύρω περιοχή και αντίστροφα των κατοίκων των χωριών της επαρχίας στην Νάουσα.
Πόσο, για παράδειγμα, θα είχε αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες ο Κοπανός, χωρίς τα ψυγεία-διαλογητήρια των Ναουσαίων;
Πόσοι δεν έφαγαν ψωμί δουλεύοντας στα εργοστάσια των Ναουσαίων; Υπήρξαν ποτέ διακρίσεις σε βάρος τους; Τους αρνήθηκε κανείς να δουλέψουν στη Νάουσα;
Και πόσο εργάστηκαν οι Ναουσαίοι για την προβολή και αξιοποίηση των αρχαιοτήτων όλης της περιοχής που μπορούν να αποτελέσουν θαυμάσιο κράχτη για τουρίστες;
Δεύτερο, παραπονιούνται ότι ο Δήμος μας δεν έκανε «αρκετά» για να τους ενισχύσει. Όμως, ας μας πει κανείς, πόσο θεωρείται «αρκετά»; Από τα λίγα που γνωρίζω, κατά καιρούς υπήρξαν διάφορες, μικρές ή μεγάλες, συνεργασίες. Αυτό δεν μπορούν να το αρνηθούν.
Επίσης, ας μην λησμονεί κανείς ότι οι Δήμαρχοι εκλέγονται από τους δημότες κάθε Δήμου για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ίδιων, όχι για το καλό των άλλων ΟΤΑ. Πώς θα μπορούσε λοιπόν ένας Δήμαρχος της Νάουσας (ή και οποιασδήποτε άλλης πόλης) να βοηθήσει άλλους, ανεξάρτητους Δήμους ή Κοινότητες σε βάρος της πόλης του; Θα διέπραττε, τότε, τουλάχιστον το αδίκημα της απιστίας και θα κινδύνευε να βρεθεί στην φυλακή.
Μήπως όμως μπορούν, όσοι κατηγορούν την Νάουσα για έλλειψη βοήθειας, να αποδείξουν ότι οι ίδιες οι Κοινότητές τους βοήθησαν περισσότερο η μια την άλλη; Ή μήπως τους βοήθησε περισσότερο η Βέροια ή η Σκύδρα, με τις οποίες ακούγεται ότι προτιμούν να ενωθούν;
Τέλος, ας συγκρίνουν την πρόοδο των τριών Διαμερισμάτων που ανήκουν στον Δήμο Νάουσας με εκείνη των Διαμερισμάτων των Καποδιστριακών Δήμων Ανθεμίων και Ειρηνούπολης…
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι τα περί «μη βοηθείας» αποτελούν πρόφαση. Άλλες είναι οι πραγματικές αιτίες.
Ποιες είναι αυτές; Κατά την ταπεινή μου άποψη, δύο: οι διαφορές στην πληθυσμιακή σύνθεση και οι προσωπικές φιλοδοξίες ή φοβίες κάποιων.
Ας δούμε λιγάκι την ιστορική εξέλιξη των πληθυσμών.
Από την ίδρυσή της η Νάουσα κατοικήθηκε αποκλειστικά από ελεύθερους Έλληνες που ανάγκασαν τον κατακτητή να τους δώσει προνόμια, χάρη στα οποία γρήγορα πρόκοψαν οικονομικά και πνευματικά, σε αντίθεση με τα χωριά της περιοχής που κατοικήθηκαν από εκείνους που ήλθαν, με ή χωρίς τη θέλησή τους, να δουλέψουν ως κολίγοι στα μεγάλα τσιφλίκια της περιοχής και ανάμεσά τους πολλοί σλαβόφωνοι και βουλγαρόφωνοι (ακόμη και σήμερα κάποιοι στα χωριά ονομάζουν τη Νάουσα Νεγκόσι).
Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τους κατοίκους όλων σχεδόν των οικισμών να συμμετάσχουν στην επανάσταση της Νάουσας το 1822, γεγονός για το οποίο τιμωρήθηκαν από τους Τούρκους όμοια με την Νάουσα, δηλαδή οι οικισμοί ξεθεμελιώθηκαν και όσοι κάτοικοι απόμειναν σφαγιάστηκαν ή εξανδραποδίστηκαν.
Μετά το ολοκαύτωμα, όταν ξανακτίστηκαν η Νάουσα και όσοι από τους οικισμούς ξαναζωντάνεψαν τότε, οι διαφορές μεταξύ των πληθυσμών αμβλύνθηκαν σημαντικά, χωρίς όμως ποτέ να εκλείψουν. Έτσι, στον μεγάλο Μακεδονικό αγώνα η Νάουσα και πολλά χωριά συμμετείχαν με το μέρος των Ελλήνων, ενώ άλλα χρησιμοποιήθηκαν (κάποια ακούσια και κάποια όχι) από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες ως βάσεις και ορμητήρια. Με τον ερχομό του Ελληνικού όμως και την ανταλλαγή που ξεκαθάρισε σε μεγάλο βαθμό την σύνθεση των τοπικών πληθυσμών, αυτές οι διαφορές σχεδόν μηδενίστηκαν, και πάντως έπαψαν να έχουν την παραμικρή σπουδαιότητα στην καθημερινή ζωή. Σε αυτό βοήθησε πολύ και το προσφυγικό στοιχείο που εγκαταστάθηκε σε όλους τους οικισμούς και λειτούργησε ως συνδετικός ιστός.
Σήμερα όμως αποκαλύπτεται ότι κάποιοι, και από τις δύο πλευρές, δεν έχουν ξεχάσει αυτές τις διαφορές του παρελθόντος. Και με βάση αυτές προσπαθούν να αποτρέψουν την συνένωση των τριών Δήμων.
Η διαφορά είναι ότι οι Ναουσαίοι που σκέπτονται έτσι είναι πολύ λίγοι και η Νάουσα στην συντριπτική της πλειοψηφία επιθυμεί την συνένωση, ενώ αντίθετα εκείνοι των άλλων δύο Δήμων φαίνεται ότι αποτελούν την πλειοψηφία των τοπικών αρχόντων (ελπίζω όχι και του λαού) που έχουν την δύναμη να αποτρέψουν τουλάχιστον την εκούσια συνένωση.
Αυτό είναι φανερό από τις τοποθετήσεις των Δημοτικών αρχόντων στις πρόσφατες συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων.
Θα πρέπει αυτοί, όμως, να σκεφτούν ότι η συνένωση σε έναν Δήμο με την Νάουσα τους συμφέρει από πολλές απόψεις. Θα δημιουργηθεί ένας μεγάλος Δήμος με περισσότερους από 40.000 κατοίκους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από άποψη οικονομικών ωφελειών. Η Νάουσα έχει την εμπειρία μεγάλης πόλης, κάτι που στερούνται όλες οι κοινότητες της περιοχής και θα απαιτηθεί χρόνος για να την αποκτήσουν. Οι δεσμοί μεταξύ των κατοίκων, όσο κι αν κάποιοι θέλουν να τους θάψουν, υπάρχουν. Θα αξιοποιηθούν καλύτερα οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της περιοχής, οι περισσότεροι κοινοί για τους τρεις Δήμους. Θα έλεγα μάλλον ότι και ο Δήμος Δοβρά (με την εξαίρεση της Πατρίδας) θα πρέπει να συνενωθεί με την Νάουσα.
Και νομίζω ότι πρέπει να ξεπεραστεί και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που νοιώθει το χωριό απέναντι στη Νάουσα, η Νάουσα απέναντι στην Βέροια, η Βέροια στην Θεσσαλονίκη, η Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και πάει λέγοντας.
Υπάρχει όμως και κάποιος άλλος λόγος, όσο κι αν δεν ομολογείται δημόσια: οι προσωπικές φιλοδοξίες εκείνων που, όντας κάτοικοι χωριών, ανησυχούν ότι στον μεγάλο Δήμο Νάουσας δεν έχουν πιθανότητες να καταλάβουν ύψιστα αξιώματα. Και ο φόβος ότι κάποια Διαμερίσματα θα υποβιβαστούν (με πιθανές δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις).
Και για μεν το δεύτερο, είναι βέβαιο ότι θα προνοήσει ο νόμος (αυτό ήδη έχει λεχθεί).
Όσο για το πρώτο, στην πράξη θα φανεί ποιος πραγματικά αξίζει να καταλάβει τα δημόσια αξιώματα. Και αυτόν που αξίζει δεν θα τον σταματήσει η καταγωγή του από κάποιο χωριό και όχι από την Νάουσα. Θέλετε παραδείγματα; Δείτε την επιτυχία του αγαπητού Ηλία Φωτιάδη που εκλέγεται συνεχώς βουλευτής με την ψήφο και των Ναουσαίων, ή του Γιάννη Ευθυμιάδη που εκλέγεται συνεχώς Δημοτικός Σύμβουλος και υπήρξε και Αντιδήμαρχος Νάουσας, ή και του Άγγελου Τόλκα που εκλέχτηκε Νομαρχιακός Σύμβουλος, πριν ακόμη την συνένωση.
Και να θυμάστε πάντοτε: εκείνα που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου