Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Αϊ Γιώργης, η εκκλησία της Νάουσας που δικαιωματικά πρέπει να διεκδικήσει τη δοξολογία του εορτασμού του Ολοκαυτώματος

http://www.foninaousis.gr/go.asp?do=news&id=10582009 05 23 Φωνή Ναούσης

Στην πλούσια ιστορία της Νάουσας υπάρχει πληθώρα στοιχείων που οι όποιες επίσημες εκδηλώσεις μνήμης ή εορτασμού γίνονται, μπορούν κάλλιστα να εμπλουτισθούν και με άλλες παράλληλες εκδηλώσεις για την ενίσχυση της μνήμης και της γνώσης σε όλους όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για την πόλη μας και την ιστορία της αλλά ο ρυθμός της ζωής τους το απαγορεύει να το κάνουν. Ίσως με μια πρώτη ματιά φαίνετε πολύ ρηχό αλλά πραγματικά καθημερινά διαπιστώνω ότι όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας διψούν να μάθουν ότι έχει σχέση με τη Νάουσα, ότι μπορεί να τους κάνει υπερήφανους

Οι εκστρατείες των Αλβανών του Αλή, η επανάσταση, το ολοκαύτωμα, ο Μακεδονικός αγώνας και η νεώτερη ιστορία από τα τέλη του 19ου και του 20ου αιώνα είναι ανεξάντλητες πηγές. Οι εκδηλώσεις αυτές όμως για να έχουν την ανάλογη συναισθηματική και ιστορική αξία, θα πρέπει να ταυτίζονται με τον ανάλογο τόπο και χρόνο. Πολύ σωστά οι εκδηλώσεις που γίνονται την Κυριακή της Ορθοδοξίας γίνονται στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, συνδέοντας την ημέρα των εκδηλώσεων με την ημέρα που ο Ζαφειράκης Λογοθέτης κήρυξε την επανάσταση στη Νάουσα και έγραψε στην αιωνιότητα την πόλη μας συνδέοντάς την με τις λέξεις «ηρωισμός» και «θυσία». Συγκεκριμένη η ημέρα συγκεκριμένη και η τοποθεσία (ο ναός). Το ίδιο ισχύει και με την απόδοση τιμών στο χώρο θυσίας στους «Στουμπάνους», στον ίδιο χώρο που οι Ναουσαίες «ως άλλαι Σουλιώτισσαι» προτίμησαν τον θάνατο από την αιχμαλωσία και την ατιμία, δεν θα μπορούσε να γίνεται κάπου αλλού παρά μόνον εκεί στον ίδιο το χώρο της θυσίας.

Για την δοξολογία όμως που γίνεται την ημέρα του ολοκαυτώματος νομίζω ότι ιστορικά ο ναός του Αγίου Γεωργίου έχει κάθε δικαίωμα να φιλοξενεί τις αρχές του τόπου και να τιμά τη μνήμη των θυμάτων της Νάουσας και της Ορθοδοξίας αφού είναι το μέρος που ουσιαστικά ξεκίνησε το ολοκαύτωμα και έπεσαν τα πρώτα 30 θύματα μαζί βέβαια και με τέσσερεις ιερωμένους όπως αναλυτικά περιγράφεται στην ιστορία του Στουγιαννάκη. «Περί την 5ην ώραν της πρωίας (11ην Τουρκιστί) ο Τουρκικός στρατός εισήρχετο αθρόος δια της πύλης ταύτης (Αγίου Γεωργίου) και τα πρώτα θύματα, εκτός ολίγων περισωθέντων, ήσαν οι εν τω περιπτέρω φρουρούντες. Ο Διαμαντής προλαβών να κλείση την θύρα της περιοχής της εκκλησίας και καταλαβών τον πύργον ημύνετο καρατερώς, αλλ’ ήτο πλέον αδύνατον να αναχαιτίση τον χείμαρρον των εισβαλλόντων Τούρκων. Ο στρατός δια πελέκων εκρήμνισε την θύραν της περιοχής της εκκλησίας. Δεινή τότε επηκολούθησε συμπλοκή. Την λειτουργίαν, ήν ετέλει ο ιερεύς Παπαγιαννάκης εκ Πέτρας, επέρανεν εν μέσω του κρότου των πυροβόλων και των οιμωγών των φονευομένων. Τέσσαρες ιερείς, εν οίς ο Παπαδημήτριος Σακελλάριος και ο Παπαγεράσιμος, πνευματικός και περί τους 30 πολίται εντός της εκκλησίας μετά γενναίαν αντίστασιν εφονεύθησαν.»

Στον Άγιο Γεώργιο λοιπόν μπορεί να συνδεθεί η ιστορία με το σήμερα, εκεί οφείλουμε να θυμηθούμε, εκεί οφείλουμε να τιμήσουμε και να ενισχύσουμε την άμυνα της πόλης και όχι χάριν ευκολίας ίσως ή υποκύπτοντας στην μεγαλοπρέπεια του μητροπολιτικού ναού να τυποποιούμε την ιστορία μας με τυπικά που τόσο ξένα δείχνουν σε αυτή την ηρωική πόλη.

Είσοδος Νάουσας απο τον Αη Γιώργη

Δεν υπάρχουν σχόλια: