Που είναι το ελληνικό DNA πλέον;

 

Που είναι το ελληνικό DNA πλέον;

Ποιός από εμάς είναι ευθεία γραμμή απόγονος του Περικλή, του Λεωνίδα ή του Φιλίππου; Προφανώς κανένας και αν υπάρχουν κάποιοι σίγουρα δεν τους ξέρει κανείς. Τι είδους από το περίφημο αρχαιοελληνικό DNA υπάρχει λοιπόν στους σημερινούς Έλληνες; Αν παρακολουθήσει κανείς τις πρόσφατες έρευνες, εμπεριέχονται σημαντικές ποσότητες αρχαίου ελληνικού DNA σε κάθε έναν από εμάς, τουλάχιστον στην πλειοψηφία του πληθυσμού, το οποίο όμως είναι αναμεμειγμένο και με άλλα είδη λαών, γειτονικών η και μη. Χαρακτηριστικό είναι ότι από έρευνες του γενετιστή Κ. Τριανταφυλλίδη (Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης έχει γράψει το βιβλίο Η Γενετική Ιστορία της Ελλάδας, το DNA των Ελλήνων) καταδεικνύεται ότι το 17% των κατοίκων της Γαλλίας έχουν DNA, το οποίο ιχνηλατείται στους Φωκαείς. Ιταλοί γενετιστές αναγάγουν DNA αρχαίων Φωκαέων σε ποσοστό 37% στη σημερινή Σικελία, αλλά και 20% στη Νότια Ιταλία. Επιπλέον, έχει βρεθεί DNA Μινωιτών ακόμα και στη βορειοανατολική Σουηδία. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι το αρχαίο DNA βρίσκεται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις περιοχές, οι οποίες αποικίστηκαν από Έλληνες και αποδεικνύουν εμμέσως ότι οι κάτοικοί τους είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.

Το ερώτημα όμως είναι ένα, όλοι αυτοί αισθάνονται ότι είναι Έλληνες, ή εμείς που υπάρχουν αντίστοιχα αναμεμειγμένα DNA και άλλων λαών εκτός από Ελληνικό, αισθανόμαστε εκτός από Έλληνες και κάτι άλλο μαζί;

Σε όλες τις περιπτώσεις η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.

Τι είναι αυτό όμως που συνδέει τότε έναν σημερινό Έλληνα με τον Οδυσσέα, τον Πύρρο, τον Μιλτιάδη και τον Μέγα Αλέξανδρο; Τι συνέδεε τον Κολοκοτρώνη με τον Παλαιολόγο όταν ο πρώτος αποκαλούσε τον δεύτερο τελευταίο βασιλιά των Ελλήνων; Αν και αυτοί για να λέμε την αλήθεια μπορεί να είχαν και βιολογική συγγένεια όντες και οι δύο Μωραΐτες.

Για να διευκολύνουμε την κουβέντα, εδώ θα ζητήσω την συμπαράσταση σας, προκειμένου να απενοχοποιήσουμε την ευρέως χρησιμοποιούμενη λέξη «γαμώτο»”, η οποία και αυτή ασφαλώς έχει αρχαία ελληνική ρίζα. Δεν είναι τελικά κακή λέξη παιδιά, όπως μας έλεγαν όταν είμασταν μικροί.

Η Βούλα Πατουλίδου (μην μου κάνετε κριτική για τις πολιτικές της τοποθετήσεις ή στάσεις δεν με αφορούν), άθελα της αλλά και ηθελημένα μαζί πριν 27 χρόνια με την φράση της «για την Ελλάδα ρε γαμώτο», εξέφρασε σε τι συνίσταται το ελληνικό DNA.

Το ελληνικό DNA είναι πράγματι ένα κοινό «γαμώτο» που από την εποχή του Τρωϊκού πολέμου έως σήμερα είναι επίκτητο και συνδέει αυτόν τον λαό, έθνος, γένος ή όπως θέλετε πέστε το.

Ακόμα συνδέει και αυτόν που δεν είναι Έλληνας, αλλά κατέστη με τα χρόνια Έλληνας από προγόνους μη Έλληνες, έχοντας βιώσει τον ελληνικό τρόπο σκέψης και αντίληψης. Η ίδια η φύση, ο ήλιος θέλετε, ο ουρανός, το φραπεδάκι στην πλατεία, εμφυτεύουν εντός και του μη Έλληνα το ίδιο «γαμώτο» που έχουν και οι ιθαγενείς. Ναι ξέρω και για να σας προλάβω πριν αρχίσει η γκρίνια της μιζέριας, όχι όλοι. Αλλά εδώ υπάρχουν και Έλληνες Ελληνότατοι που αυτό το «γαμώτο»  δεν μπόρεσαν να το βιώσουν ούτε να το σεβαστούν ποτέ. Αλήθεια μήπως ο Εφιάλτης Έλληνας δεν ήταν ωρέ; Πάντως ένας Βαυαρός π.χ. που ήρθαν οι πρόγονοι του μαζί με τον Όθωνα και αυτός εν έτει 2019 ζει στην Ελλάδα, σίγουρα δεν νοιώθει Γερμανός. Οι Μαλτέζοι που ήρθαν στα Επτάνησα και στην Πάτρα για να βρουν την τύχη τους μετά την Επανάσταση του 21, οι σημερινοί απόγονοι τους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις ενός πανεθνικού, πανελλήνιου «γαμώτο»;

Εξάλλου έχουμε απτό παράδειγμα την οικογένεια Εβερτ, δεν μπορεί κανείς να πει ότι ο Άγγελος Έβερτ ή ο Μιλτιάδης Εβερτ ή τα εγγόνια του τελευταίου σήμερα, αισθάνθηκαν ποτέ ή αισθάνονται Βαυαροί; (αφήστε τις πολιτικές τοποθετήσεις)

Είχαμε και Έλληνες αξιωματικούς που προέρχονταν από Βαυαρικές οικογένεια και επι των ημέρων μας όπως ο Στρατηγός του Ελληνικού Στρατού Έσσερμαν. Εδώ ακόμα και ο Βαυαρός βασιλιάς Όθωνας, αν και αποδιοπομπαίος πλέον από την Ελλάδα σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία θάφτηκε στην εκκλησία Τεατίνερ-Κίρχε του Μονάχου φορώντας την φουστανέλα.

Αυτό το «γαμώτο»  τελικά είναι μια εθνική υπόθεση. Όλα σε αυτόν τον τόπο για ένα «γαμώτο» γίνονται, από ένα «γαμώτο» ξεκινάνε και σε ένα «γαμώτο» τελειώνουν.

Αγαπάμε για ένα «γαμώτο», ερωτευόμαστε για ένα «γαμώτο», πολεμάμε για ένα «γαμώτο» και για ένα «γαμώτο» παντρευόμαστε (αυτό είναι το αυτοκαταστροφικό της υπόθεσης).

Το περίεργο είναι όμως, ότι δεν μπορούμε ούτε να αποκωδικοποιήσουμε ούτε να αποσυμβολίσουμε τι σημαίνει η λέξη τελικά, όχι εννοιολογικά βέβαια, αλλά με την μεταφορική υπόσταση που της έχουμε δώσει. Κάποιοι την είπαν και πείσμα, αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο πείσμα, το πείσμα εκπορεύεται από το «γαμώτο» και όχι το ανάποδο.

Για αυτό έγινε ο πόλεμος της Τροίας, για αυτό άφησαν οι Σπαρτιάτες τα κοκαλάκια τους στις Θερμοπύλες, για αυτό το Βυζάντιο μετεξελίχθηκε σε ελληνικό, για αυτό ο Καραϊσκάκης έβριζε τόσο χυδαία και τόσο ελληνικά.

Εκτός από λέξη είναι και σπόρος που ξεκίνησε από την Αρχαία Ελλάδα και όπου βρήκε έδαφος γόνιμο φύτρωσε στην Φρυγία, στην Καππαδοκία, στην Αντιόχεια και συνεχίζει να φυτρώνει . Είναι σπόρος «ελληνοπλαστικός» (πλάθει νέους Έλληνες ακόμα και αν δεν γεννήθηκαν τέτοιοι), διότι μην ξεχνάμε ότι και οι Αρχαίοι ημών έκαναν πλην των ηρωισμών τους και του πολιτισμού τους τις ίδιες ανοησίες κατά κόρον που κάνουμε και εμείς σήμερα, copy paste , που λέτε και εσείς οι αγγλόφωνοι. DNA υποδηλώνει και αυτό.

Έτσι συγγενεύουμε εμείς με τους προηγούμενους,

αυτό είναι το επίσημο DNA μας τελικά,

ένα «γαμώτο»……..

ένα «γαμώτο» και μισό.......

Παγκόσμια πατέντα.

Τι χρείαν έχουμε μαρτύρων κ. Πρόεδρε;

Ιωσήφ Τσιμισκής

https://www.facebook.com/emmanouelidou/posts/10218608664232039